Wednesday, May 7, 2014

"Angel Without Wings" Chapter 7: The Depression Of Confession Pt. 1

Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, places and incidents either are products of the author’s imagination or are used fictitiously. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead, is entirely coincidental.


It’s a great morning today! Of course many good things had happened this week and it’s also Friday today. Rhianne, Nikki and I are eating breakfast together at Aunt’s house because we are all going to go to school together but I saw Rhianne already prepared because she was  already dressed in her school uniform. “Salamat sa masarap na almusal, Landlady! It was delicious!” Rhianne thank Aunt for a delicious breakfast and she was holding her plates to give it to Aunt at the kitchen but Aunt stopped her because she will be the one to clean the dishes. “You’re very welcome. You can leave the dishes there.” Aunt said as she goes out of the kitchen and told Rhianne to leave her dishes on her table. “Okay.” Rhianne replied at nilapag na niya ang kanyang mga pinagkainan. “I’ll be leaving for morning practice, then.” Rhianne said at paalis na siya ng pintuan ng dining room para pumasok. “May morning practice pa rin kayo ngayon? The volleyball team sure gets busy.” Tanong ko sa kanya habang patuloy akong kumakain ng almusal. Naglakad na papunta sa pinto si Rhianne at huminto ito para sagutin ang tanong ko. “But tomorrow’s the school’s anniversary. So we can get a good day’s rest.” Rhianne said to me. “Do your best, Ate Rhianne!” Nikki said for a encouragement habang naka kandong si Tabby sa kanya at hawak ang isang kamay nito na kinakaway kay Rhianne. “Yeah, thanks.” Rhianne said to Nikki para pasalamatan at nagsimula na siya ulit umalis. “A day off, eh?” I said to myself at pinagpatuloy ko na ang pagkain sa almusal ko, as I continue to eat breakfast the T.V. announced something the time and day today and also the horoscope. “It’s Friday morning, 7:30, and today’s fortune is…” The T.V. program said and it began to show the fortunes of the different signs today. After eating breakfast, I went quickly back to my room to change to my school uniform to go to school. “It’s rare for her to get a day off from volleyball… I’d like to go out with her somewhere, but we just went shopping yesterday” I said to myself habang kinukuha ko sa aparador ang uniporme ko. Tiningnan ko ang oras at 8:05 na ng umaga. “It doesn’t seem like she wants to sing at the videoke box… And who would want to spend the day off videoke-ing?” I said to myself while buttoning my uniform in front of the mirror. “Maybe the movies or the amusement park? Those sound more like dating places.” My suggestion to myself while fixing my hair. Inayos ko ito sa ayos na gusto ko pero bumalik pa rin ito sa dati nitong ayos na parang walang pinagbago at inayos ko ulit ito. “*sighed lightly* Baka naman maging halata na masiyado sa kanya kung aayain ko siya sa ganoong klaseng lugar sa isang day off.” I said to myself as I continue to fix my persistent hair. The time is already 8:10. “It’s too hard to say it to her…” I said to myself in front of the mirror, parang nawawalan na ako ng pag asa kung paano ko sasabihin sa kanya. The doorbell of my door rang, and I think it’s my Aunt telling me to go to school because I’ll be going late. “Maybe its Aunt Marissa.” I said to myself while looking at the door. I approach the door and opened it, but it’s not Aunt but only a delivery girl of for a daily news paper. “Good morning! I’m from Daily newspapers!” The girl greeted me. Ano kaya kailangan nito? I think she will offer me to subscribe to their everday papers. “Would you like to subscribe to our newspaper?” She offered me just like I thought. “If you subscribe to a morning and evening newspaper now, we’ll offer you two free day passes at Star City!” The girl told me if I subscribe to their newspapers. May kasama pang suhol ang pag alok nila para mag subscribe sa newspapers nila. Medyo nilapit pa ng babae sa akin yung dalawang ticket para makita ko ng mabuti. “These are the last two tickets and they will expire tomorrow!” She said to me. “So, what will it be?” Tanong niya sa akin. Nasa isip ko eto na rin ang pagkakataon para maaya ko si Rhianne lumabas. “This is it!” I said to myself happily. “Okay! I’ll take that package! I’ll subscribe, so give me those tickets! Hand them over!” Sabi ko sa babae dahil na rin sa tuwa ko sa kanya sa pagbibigay sakin ng paraan para yayain si Rhianne. “Thank you very much! We’ll start delivering tomorrow!” The newspaper agent thanked me for subscribing and she gave me the tickets. “Sure, send ‘em over next thing in the morning!” I said to her. Pagkatapos nun ay tumakbo na ako papunta ng school para puntahan si Rhianne at ayain siyang lumabas. “Thanks a lot, newspaper girl! Thanks for this ultimate weapon!” I said to myself thanking the newspaper girl for giving me a ticket on Star City. Patuloy pa rin ako sa pagtakbo papunta ng school pero nakakaramdam na ako ng pagod. Nang makakita ako ng poste ay lumapit ako doon at doon na nag pahinga para kumuha ng hangin at syempre ay magi sip ng sasabihin sa kanya. “*clears my throat* I’ve got this from the newspaper agent, you want to go? It’d be wasteful if we just throw it away.” Binibigkas ko ang naisip kong linya na gagamitin ko kay Rhianne mamaya. “Okay! That’s sound normal. That sounded completely normal.” I said to myself while giggling. Habang bumubungisngis ako ay may nakakita sakin sa ginagawa ko kaya napag kamalan ako na wala sa katinuan. “What’s with him?” A female student whispers to her classmate while they’re walking as she saw me giggling by myself. Napansin ko rin iyon kaya nag desisyon na ako na umalis na papuntang school. “Now I just have to say It to Rhianne. I gotta say it smoothly and normally” I said myself while running. Habang tumatakbo ay nakita ko sa orasan ng school naming na late na ako. “Crap!” I said to myself at lalo ko pang binilisan ang pagktakbo ko. I arrived at school just in time pero… Kinahapunan, natapos ang klase na hindi ko nasasabi sa kanya ang alok ko sa kanya na lumabas. “Kainis, hindi ko masabi.” I said to myself habang naglalakad ako palabas ng gate ng school. “I guess it was too to do it at school.” I said to myself while walking and gave it a big sigh. Pagdating sa apartment ay nag bihis na ako ng mga damit ko at nahiga sa aking kama at patuloy na nag iisip pa rin kung paano ko pa rin siya aayain lumabas. “Okay, I’m going to say it.” I said to my self habang nakahiga sa aking kama at nag iisip isip. “I’m going to ask her when she comes back, before we eat dinner.” Dagdag ko pa sa pag iisip ko sa kung ano ang dapat kong gawin. While thinking about a good approach to her, my doorbell rang. “Rey?” The familiar voice said on the other side of the door. “R-Rhianne?” Bigla kong bangon sa kama at pagtanong sa tao sa labas at patuloy pa rin ang pag pindot nito sa doorbell ko pero di ako lumapit para buksan ang pinto. After some repetitions of pushing my doorbell, binuksan na ng tumatawag sa akin ang pinto at si Rhianne ito. “Handa na raw ang hapunan.” Rhianne said. “Okay.” Sagot ko sa kanya. “umm…” Pag aalinlangan kong pagsabi sa kanya ng gusto ko sabihin. “Yeah? Not feeling well again?” Pagtatanong niya sa akin. “No, it’s not like that.” Sagot ko naman sa kanya. “I practiced this well enough, but my voice isn’t coming out.” I said to myself dahil di ko masabi sa kanya ang gusto kong sabihin. “umm…” I said to her pero nung tiningnan ko siya ulit ay papaalis na siya papunta sa baba. “Bilisan mo, okay?” She said to me as she walks towards the stairs. “Ah!” I said to her pero di ko pa rin masabi yun. “Napaka duwag ko!” I said to myself habang tinitingnan ko siyang bumaba. Kinagabihan, pagkatapos kumain ng hapunan ay umakyat na ako pabalik sa kwarto ko. “Kainis, it was too hard to ask her in front of everyone at meal… I guess I’ll go up to her room.” I said to myself habang paakyat ng hagdan pero habang umaakyat, biglang may nagsalita sa harapan ko. “Ah, eto na siya, eto na siya!” The familiar voice said. “Huh?” Pagtataka ko at tiningnan ko kung sino iyon. “You shouldn’t be drinking here, Janna.” Myra said to Janna who’s sitting on the stairs and drinking a bottle of alcohol while Tabby is lying on her lap. “I’ve been waiting for you, Rey.” She said to me slowly just like seducing me. “Here she comes. The heinous woman…” I said to myself habang tinitingnan ko si Janna. Sumama silang dalawa papunta sa aking kwarto na ipinagtataka ko kaya hinayaan ko na lang sila. “Ano ‘to?” Pagtataka ni Janna sa nakita niya na dalawang ticket sa aking lamesa at kinuha ito. “Star City free day pass?” Sabi ni Janna habang binabasa ang ticket na iyon. “Hey, give those back!” I said to her at nilapitan ko siya para kunin ito. “Too late!” She said to me at naka iwas siya at natumba ako. “Since there’s two here, I guess you’re going to ask Rhianne?” She said to me. “Of course not!” Pag sisinungaling ko sa kanya. “Talaga? Then will you go with me?” Janna said to me. “Huh?” Pagtataka ko sa sinabi niya. “It just so happens I’m free tomorrow. I won’t mind accompanying you.” She said to me. “Who said I wanted to go with you?!” I said to her assertively. “Give them back!” I said to her at naiinis na ako sa ginagawa niya. “Myra, eto kunin mo!” Janna said to Myra at binato niya ang ticket sa kanya. ”Damn it! Give them back!” I approached Myra but she didn’t catch the tickets, Instead we stumbled and fall together. “Aray…” Pagdaing ni Myra sa pagbagsak naming dalawa. “Kainis!” Pagkayamot ko. “Geez! That’s dangerous! What are you getting so serious for?” Janna said to me. “Just give them back!” I said to her instead of giving her an answer. “That’s my last hope.” Sabi ko sa sarili ko habang nakatingin kay Janna and I’m starting to get upset. “What’s up with this guy? That’s so disgusting.” Janna said to me. “Janna, ibalik mo na lang kaya yan sa kanya. It seems like they’re really important to him.” Myra said to her to convince her to give back my tickets. “I guess so.” Janna said. “Rey, you’re heavy, could you…”  Myra said to me dahil nakadagan pa rin ako sa kanya hanggang ngayon. Out of nowhere, Tabby walks towards Janna and stares at my tickets because Janna is waving it. Habang nakatingin si Tabby ay biglang bumuwelo eto na tatalon para abutin ang mga ticket at hindi nga ako nagkamali, tumalon bigla si Tabby at naabot ang ticket ko. Dahil sa ginawa ni Tabby ay sumabit ang kuko nito at nahila niya pababa ang ticket ko dahilan upang mapunit ito. “Hala!” Gulat ko sa ginawa ni Tabby. “Oh my, the cat tore them up…” Janna said to me at binitawan na niya yung ticket ko at bumagsak ito dahan dahan sa sahig. Bigla itong nilapitan ni Tabby at pinaglaruan. “What are you doing, Tabby?! Stop that!” I said to my cat dahil kinakalmot niya ang ticket ko. “My last hope.” I said to myself habang nakatinigin sa punit punit kong ticket. Dahil sa nangyari tumayo ako bigla at sinigawan ko si Janna. “How are you going to repay me?” Tanong ko sa kanya na may halong inis. “Ano? Wala akong kasalanan jan.” She replied to me. “Go buy me some flakes already!” She said to me. Habang nag tatalo kami ni Janna ay lumapit ulit si Tabby sa punit punit kong ticket at pinaglaruan ulit ito. “Like I’d go!” I said to her. “I got plenty of “interesting” movies of you” She said to me sabay pakita niya sakin ng kanyang cellphone at nagulat ako dahil may pinakita siyang video. “This one’s “Rey getting all over an innocent girl!”” She said to me. “What will it be?” Tanong niya sakin kaya wala akong choice kund sundin ang gusto niya. An hour had passed ay sa hagdanan na lang ako umupo at tumambay para mag muni muni. “Kainis! It’s all over now.” I said to myself hopelessly. “I have no weapons left. If I knew this was going to happen, I would’ve asked before dinner.” I said to myself habang nakayuko dahil sa pagkadismaya. “They’re not selling tickets at this time, either.” Dagdag ko pa. “Hey! I want to go to the convenience store.” A familiar voice said to me at the back and it’s Rhianne. “It’s too late, now.” I said to myself dahil sa nangyari kanina. “Oh yeah, Rey.” She said to me. “I saw a newspaper in your mail slot. You subscribed to a newspaper?” Tanong niya sa akin dahil sa napansin niya. “Yeah…” My reply to her. “A very annoying lady knocked on the door. I only subscribed for a month, though.” I explained to her. “She came over to my place, too. But I refused her. However, I did get tickets to Star City.” She said to me at nagulat ako sa sinabi niya. “You got them?!” I asks her. “Yeah, she gave me two tickets as a free gift.” She explained to me. Dahil doon ay napatayo ako at napaisip. “That woman! She had a lot more, didn’t she?” I said to myself. “Well, even though they’re free, Sayang naman kung itatapon ko lang sila.” Sabi niya sakin at dahil doon at napahinto ako. “What’s wrong?” Pagtataka niya sakin. “No, I…” Putol kong sabi sa kanya. “I can say it smoothly now. Smoothly…” I said to myself. “”Then, wanna go with me?” Sounds a bit joking.” Sabi ko sa isip ko at sana gumana iyon. “Say it! It’s just saying it naturally.” Sabi ko ulit. This is really my last chance. “Um… I can go with you if you want?” I said to her. “Patay, that sounds like I’m talking down to her.” Sablay nanaman ito. “Huh?” Pagtataka ni Rhianne. “Hala, gagalitin ko nanaman siya ulit.” Sabi ko sa sarili ko. “No, umm… Sorry.” Paghingi ko ng tawad sa sinabi ko. “You really are a kid.” She said to me. “Ano?” Pagtataka ko sa sinabi niya. “If you want to go, just be frank about it.” Sabi niya sakin habang pababa ng hagdanan. “But…” Pag aalinlangan ko sa kanya. “It doesn’t matter, I can go with you if you want.” Pag assure niya sakin. Dahil doon parang nabuhayan ako ng loob sa sinabi niya. “It’s been nothing but just practices and practices lately. So a little fun should be nice” She said to me. “ugh…” Kinakabahan ako sa nangyayari ngayon. “Bakit? Ayaw mo bang sumama?” Tanong niya sa akin. “Eh, hindi naman sa ganun… I’ll go! You seem like you want to go, too!” Sabi ko sa kanya. “Yeah, yeah.” Sabi niya sa akin habang naglalakad palayo pero bigla siyang huminto at hinarap ako. “Then I’ll meet you tomorrow at 8 a.m. I’m ditching you if you sleep past time.” She said to me. “O-okay! Sige!” I said to her na pagtanggap sa alok niya. “I did it! I did it! Alright!” I said to myself sa sobrang saya dahil nangyari ang gusto ko habang naglalakad na paalis si Rhianne.

The next day, imbes na magandang araw ang bumungad ay malakas na ulan ang bumati sa amin sa umaga. “This is the worst. There might be no live band concert tonight” Rhianne said sa pagkadismaya dahil umuulan. “Well, it’ll be okay. Let’s just more or less look around the indoor rides.” My suggestion to her. “More or less?” Rhianne said. “It’s better if we make a plan for moving around.” She added. “Who cares? Let’s just try out that place first.” Pagbabalewala ko sa sinabi niya sabay turo ng isang indoor ride. “”More or less,” “Let’s just”… Rey, you really…” Rhianne said to me na parang inuulit niya yung sinabi niya sa akin kagabi lang. “What is it?” Tanong ko sa kanya. “Nothing!” She replied to me and she walks inside the park para pumila sa ride na tinuro ko. “And I thought we’d get to have fun… This is terrible.” I said to myself at nablangko nanaman ang isip ko dahil gumalaw na pala ang pila at sinasabihan na ako ng nasa likruan ko na umusog na. “Please move in!” A random person said to me. “Hoy, Rey!” Rhianne called me dahil malayo na ang agwat ko sa pila. “Y-yeah.” At sumunod na ako sa kanya. “That’s it! I’m going home after this ride.” Rhianne said dahil sa inis sakin. “*Sigh* I shouldn’t have come if I knew this was going to happen.” Sabi ko sa sarili ko dahil sa mga nangyayari ngayon. After some minutes ay nakasakay din kami sa wakas. “I knew indoor rides were bound to be dull…” I said to myself habang nakasakay na kami ni Rhianne sa isang indoor ride. Habang marahan na umaandar ang ride naming ay bigla itong bumulusok pababa na ikinagulat ko. “Why is this kind of ride indoor?!” Napasigaw ako dahil sa gulat at napakabilis ng ride na sinakyan naming. “Wow! Look, you can see the city down there!” Rhianne said to her amazement dahil nakikita niya ang siyudad mula sa sinasakyan namin. “Huh?” Sabi ko sa kanya dahil sa sobrang bilis ay wala na ako makita. “Down there! You can see a city, right?” Turan niya sakin pero di ko talaga makita yung tinuturo niya dahil sa sobrang bilis. “Huh?!” Sagot ko naman sa kanya. “A city! A city!” She said to me. “HUH?!” Ako naman dahil sa sobrang takot. After what happened ay hirap ako sa paglalakad dahil sa nangyari. “Looks like I underestimated this indoor ride. Those sure were extraordinary rides. Amusement parks these days…” I said to myself habang naghahabol ng hininga. “But I enjoyed it.” I said to myself dahil sa kabila non ay natuwa ako dahil nasiyahan si Rhianne kanina pero tahimik pa rin siya. “Galit pa rin siya.” I said to myself habang nakatingin sa kanya. “We’re headed for the “return home” road.” I added to myself nang bigla ko siyang narinig na bumungisngis. “Tingnan mo ‘to!” Rhianne said while chuckling. “Rey, you’ve got a great expression on your face.” Rhianne said and she continues to laugh. “Hey, I can’t help it! It was really scary!” Sabi ko sa kanya. “Kainis, kelan nila kinuha un?” Tanong ko sa sarili ko dahil sa inis at hiya. “Well then, let’s head for the next ride.” Rhianne said to me. “Pero sabi mo uuwi ka na?” Pagtataka ko sa kanya. “Hurry up! Our time is precious!” Rhianne said to me at pinapamadali niya ako para makasakay pa sa ibang rides. “Oo! Then let’s go around to all the indoor rides!” Sabi ko sa kanya. “Sa tingin mo magagawa natin yun?” Tanong sakin ni Rhianne pero. “Ugh…” I said to myself dahil sa pagod at hilo habang nakasalampak sa mesa ng pinuntahan naming na fast food chain sa loob ng Star City. “In the end, we only went to half of the rides.” Rhianne said to her dismay dahil di naming nasakyan lahat ng indoor rides. “You sure are energetic… I don’t think this place would be this huge.” Sagot ko naman sa kanya dahil parang di siya napapagod. “How embarrassing. You don’t exercise enough! You’re hopeless!” Sabi niya sakin at tumayo na siya. “Then let’s do some shopping and go home. There probably won’t be a concert due to the rain.” Pag aaya niya sakin. “Teka! We can go after resting some more.” Sabi ko naman sa kanya. “No. I nedd to look at a lot and then choose, so it’ll take a lot of time.” Sabi sakin ni Rhianne dahil nga sa matatagalan siya bago makapili ng gusto niyang bilihin. “Oh, is that so?” Sagot ko naman sa kanya. “Honga, she does take a lot of time shopping.” I said to myself. “Well, in the end, you enjoyed the amusement park, too, right?” Tanong ko naman sa kanya. “Eh? You got a problem with that?” Tanong naman niya pabalik sa akin. “No, not at all.” Sagot ko naman sa kanya. “Come on, get up already!” She said to me. “Yes, ma’am!” My reply to her at tumayo na ako para sumunod sa kanya palabas ng fast food. “We always end up this way when we go out.” I said to myself at pumunta na kami sa isang mini shopping mall doon para mamili. “Eto, masarap ito.” Pinakita ko sa kanya ang isang kahon ng biscuit. “No, that doesn’t taste good.” Sagot naman niya sa akin. Lakad dito, lakad doon, tingin dito, tingin doon, at pili dito, pili doon. I get dragged around everywhere by her, and then forced to hold the stuff for her. “This looks so much like Tabby! It’s not cute at all” Rhianne said while chuckling habang tinitingnan ang isang stuffed toy na pusa. It’s like the same old “friend” relationship we’ve had so far. Pagktapos niyang tumingin ng mga bibilhin ay lumabas na kami sa isang store doon, pagbukas ni Rhianne ng pinto ay nakita niyang tumila na ang ulan. “Rey, tingnan mo! Tumigil na ang ulan.” Rhianne said to me at napatingin na rin ako sa langit. “Oo nga no.” Sagot ko naman sa kanya. “It’s too late now…” Sabi ko sa sarili ko dahil sa tingin ko ay nawawalan na ako ng pag asa sa kanya. Habang nakatingin ako sa langit ay naramdaman ko na lang na may humawak sa kamay ko, walang iba kundi si Rhianne ang humawak sa kamay ko sabay hila niya sa akin. “Let’s go! They might be doing a night concert!” Aya niya sakin na hindi ko naman tinanggihan. “Y-yeah…” Sagot ko naman sa kanya. Napakasaya ng amusement park sa gabi mabuti na lang at tumigil ang ulan. Mga saliw ng iba’t ibang kulay ng liwanag, mga paradang nakakatuwa tingnan at siyempre ang night concert na hinihintay namin. Kasabay sa pag perform ng mga banda ay ang pag sabog ng mga fireworks display doon. “It’s so beautiful.” Rhianne said to her amazement. “Y-yeah…” Tipid kong sagot sa kanya pero hindi niya napapansin na hawak ko pa rin ang kamay niya. “I’m still holding on to her hand… I can feel that the more that I’m with her, the more I like her.” Bulong ko sa sarili ko. “Siguro eto na ang pinaka magandang estado para sa aming dalawa ngayon.” I said to myself more. “If confessing to her will destroy our current relationship, I’d be happy to stay like this forever.” I said to myself at napahawak ako ng mas mahigpit sa kamay ni Rhianne na ikinataka niya at napatingin siya sakin. Imbes na magalit siya sa ginawa ko ay ngumiti siya sa akin at ngumiti ako pabalik. “I’d be happy to stay like this forever. ” Sabi ko sa sarili ko pero may mga nasabi ako sa kanya na kabaligtaran ng mga sinasabi ng isipan ko. “I…” Putol kong sabi sa kanya na ikinataka niya. “I like you.” Sabi ko sa kanya. “Huh?” Pagtataka ni Rhianne. “What are you saying? You think I’d be surprised by a joke like that?” Tanong niya sa akin dahil akala niya ay nagbibiro ako. “You’re too naïve.” Sabi niya sakin bigla na ikinainis ko. “No, I…” I said to myself. This isn’t good, what am I saying? If I stop now, it’ll stay as a joke. If I joke my way out, then we can stay like the way we were, but it’s not the one that came out from my mouth. “I’m not joking! I’ve liked you ever since I met you! Ever since the first time I saw you! Ever since then!” Sabi ko sa kanya bigla dahil na rin sa inis ko dahil akala niya ay nagbibiro ako. “Will you be my girlfriend?” Tanong ko sa kanya. “T-that’s all too sudden for me. We’ve only known each other for a short period of time.” Sabi niya sakin at namumula ang pisngi niya. Nabingi na kami ng mga salitang binibitawan naming at di na naming naririnig ang ingay ng kapaligiran. “That doesn’t matter!” Sagot ko naman sa kanya dahil na rin siguro ay desperado na ako na mapasagot siya. “You’re… being serious?” She said to me. Hindi ako sumagot sa tanong niya at hinigpitan ko lalo ang pagkakahawak ko sa kamay niya pero bigla siyang bumitaw na ikinagulat ko. “Sorry.” Yun lang ang tangi kong narinig sa kanya. Bumalik na rin ang ingay ng kapaligiran pagkatapos ng sinabi niya. “Y-you’re right. N-no it’s okay. I just wanted to say it.” I said to her sarcastically dahil napahiya ako sa sinabi niya. “I’m sorry.” Sagot niya uli sa akin. Natapos na rin mag perform ang banda at tuloy pa rin ang pagsabog ng mga fireworks display sa kalangitan na nagbibigay liwanag sa gabi. Tumalikod ako sa kanya sabay aya sa kanya pauwi pero hindi pa rin nagbabago ang malungkot na ekspresyon sa kanyang mukha. “Let’s head back then. The concert is over.” I said to her at naglakad na ako. “I’ll hold that bag.” Sabi niya sakin dahil kanina ko pa na nga pala hawak ang mga binili niya. “Ayos lang, hindi naman siya mabigat eh.” Sagot ko naman sa kanya. “No, I’d feel bad…” Sagot niya pabalik sakin na sa tinigin ko she’s feeling guilty of what she said to me a minute ago. “I… see…” I said to her while giving her a smile pero hindi ito katulad ng kanina, it’s a broken smile. I gave her the bag of the things she bought before at nagsimula na kami maglakad pauwi. Wala kaming kibuan habang naglalakad at parang may bakod sa pagitan naming dahil hindi na kami ganoon kalapit katulad kanina. Nakarating na kami sa apartment at umakyat na kami, hindi na ako nagsabi kay Aunt na nakauwi na ako dahil gabi na rin. Habang sabay kami papasok sa kwarto naming ay nakatingin ako sa kanya at sinulyapan niya ako. “Night, then.” She greeted me goodnight. “Y-yeah…” Sagot ko sa kanya at nakangiti ako para naman di siya ma-guilty sa ginawa niya at pumasok na siya sa kwarto niya at sumunod na rin ako na pumasok sa kwarto ko. “”Night, then,” eh?” Sabi ko sa sarili ko at nagulat ako dahil nasa loob ng kwarto ko si Jim at nagbabasa ng dyaryo na pinirmahan ko kanina na dadalhan ako araw-araw. “Welcome back! I’m eating your chips.” Bati niya sakin pero hindi niya alam kung ano ang nangyari kanina. “Hmp. The door wasn’t locked?” Tanong ko sa kanya sabay pasok papunta sa kwarto ko para  lapitan siya. “Yeah.” Sagot naman niya sakin habang nagbabasa habang kinakain yung chips ko. “You subscribed to newspapers?” Tanong niya sakin. “Oo.” Sagot ko naman sa kanya lagay ng polo ko sa kama. “You probably just look at the tv times and sports columns. What a waste.” Sabi niya sa akin. “Shut up.” Sagot ko naman sa kanya. “Hmm?” Pagtataka ni Jim at napatingin siya sa akin. “Pumunta pala ako ng Star City kasama si Rhianne kanina.” I said to him. “Yeah?” Jim said na sa tingin ko ay pinapatuloy niya ang kwento ko. “She asked me to go with her. But what do you think she said?” Pagpapatuloy ko sa kwento ko. “What?” Jim said. “”I can go with you if you want.”” My reply to Jim at humiga na ako sa kama ko. “She’s not really sincere, isn’t she? She wanted to go badly, too.” I said to him. “Then when we got there, she started complaining about the rain and the fact there was no concert, etc.” Dagdag ko pa. “Hindi ko naman kasalanan kung umulan eh.” Sabi ko kay Jim. “Tapos sabi niya uuwi na siya pagkatpos ng isang ride sa roller coaster. Sumagot naman ako ng, “Para saan pa ang pagpunta natin dito?” But I thought to myself, “oh well…”” Sabi ko kay Jim pero kahit na kumakain siya ay nakikinig siya sa kwento ko at bigla akong tumagilid ng higa para di niya makita ang mukha ko. “Then she suddenly says, “let’s head for the next ride.” I really don’t get her at all.” Patuloy kong pag kwento kay Jim. “Afterwards, I got dragged around everywhere by her, and then forced to hold her stuff… Then the rain stopped, and she said we could watch the concert then.” Sabi ko kay Jim. “What’s so good about concerts, anyway? They’re just a waste of electricity.” I said to him. “It’s so dumb!” I said to Jim pero naiiyak na ako sa pag kwento ko dahil malapit na sa parte na di niya ako sinagot pero pinipigilan ko ang  sarili ko. “She sad they were beautiful.” Sabi k okay Jim at pinipigilan ko na maiyak. “Hmm…” Jim replied at tumayo siya at nilapag ang dyaryo sa sahig. “I’ll be going home, then.” Jim said to me at naglakad na paalis pero huminto siya. ”Oh yeah. I got this at the station.” Jim said to me at sabay kuha ng isang bagay sa kanyang bulsa at hinagis sa akin. “You can have it.” Jim said to me at lumabas na siya ng kwarto ko at ni-lock ang pinto. Pagkaalis niya ay bumangon ako at kinuha ang hinagis sa akin. “Hmph, I don’t need this.” Sabi ko sa sarili ko dahil nakita ko na tissue pala ang binigay niya sa akin. Binuksan ko ang hawak kong tissue at nagsimula nang tumulo ang mga luha ko. “Hindi ko kailangan nito, buwisit ka!” Sabi ko sa sarili ko pero para ito kay Jim. Sa may hagdanan naman habang bumababa si Jim ay huminto siya para huling sulyapan ang bintana ng kwarto ko at iniisip na rin kung ano na ang nangyayari sakin sa loob. “Well, do your best.” Jim said habang nakatinigin sa bintana ko at naglakad na siya pauwi. Sa kwarto naman ni Rhianne ay nakaupo siya sa sahig at nakasandal sa gilid ng kama. Sa kwarto ko ay patuloy pa rin ako sa pag iyak dahil sa nangyari. “Ayaw nila tumigil!” Sabi ko sa sarili ko habang humihikbi. “What am I crying for? This is embarrassing…” I said to myself and I sat the whole night at my bed crying. Sa kabilang kwarto ay nakaupo pa rin si Rhianne pero hindi siya nanunuod ng TV kahit na nakabukas ito. “Tonight we’ll be listening to a song from the very lovely MJ!” The TV host said on his TV show.






Didn’t mean to hurt you badly

Don’t think that I am fooling around with you

So sorry for the time you wasted on me

So sorry for the things that you went through

But I know that the problems are within me

You’re so nice but your love don’t deserve me

Or maybe I’m just so scared to fall in love again


Don’t say goodbye (2x)

I need sometime for awhile

Before I give my heart away






The singer sang one of her song on the TV to promote her new upcoming album. Pero kahit naririnig ito ni Rhianne ay hindi niya ito pinapansin.






-To Be Continued-

No comments:

Post a Comment